Kapel van Binderen

Deze abdij, die in de volksmond bekend stond als de Abdij van Binderen, werd in de jaren 1237-1246 gesticht door Maria van Leuven, dochter van hertog Hendrik I van Brabant en weduwe van Keizer Otto IV en graaf Willem I van Holland. De kapel is vrij toegankelijk voor iedereen.

Volgens een legende is de Mariadevotie in Binderen verbonden met de kloosterstichting. Volgens deze legende raakte Maria van Leuven tijdens een jachtpartij haar gezelschap kwijt en kwam in een moeras terecht. Terwijl zij wegzonk in het natte veen, riep ze 'O God, wees mij genadig, verlos mij uit deze nood. O God 'k binder in!' Toen niemand haar leek te horen, beloofde zij Maria op deze plek een klooster te zullen bouwen 'voor reine maagden uit adellijk geslacht' als zij zou worden gered. Plotseling werd de aarde weer vast en kon zij met haar page verder.
Al spoedig bleek de moerassige grond niet geschikt voor de bouw van een klooster. Maria besloot daarom aan de Maagd Maria te vragen wat de beste plek was. Op een avond keek zij, biddend tot Maria, vanuit het raam van haar kasteel neer op een hoog veld bij de rivier de Aa, dat bijna geheel door de rivier werd omsloten. Ineens zag ze op die plaats 24 cisterciënzer nonnen in wit habijt die met zes jonkvrouwen langzaam om de hoogte heen liepen.

Zo had Maria zelf de plaats aangegeven, waar het klooster gebouwd moest worden. Toen het gereed was, noemde Maria het, naar haar angstig avontuur, Binder-in, Binderen.

In de maanden mei en oktober wordt elke zondag om 16.30 uur een speciale gebedsdienst ter ere van O.L. Vrouw van Binderen, Lelie onder de doornen, in de vorm van een rozenkransgebed gehouden.