B Bij het St Anthoniuskapelleke

Bij het St. Antoniuskapelleke in de bocht van de Deel op de hoek van de Boekelseweg.

In onze angstdromen, moet u weten,  schrokken en schrikken we nog vaak zwetend wakker: de Hessen komen! Zo’n militaire executie is echt geen loos dreigement. Zeker niet voor wat betreft de Commanderij Gemert. Want onze landcommandeur Godfried Huyn van Geleen leidde in 1637 in opdracht van de Duitse keizer een strafexpeditie naar het Hessenland. Zeventien steden, zevenenveertig kastelen en driehonderd dorpen werden platgebrand. Tja, dat de Hessen ooit een wraakzuchtig tegenbezoek zouden brengen, was te verwachten. Genoegdoening, daar ging het hen om. Op 23 augustus 1643 stond zomaar ineens een Hessische troep soldaten midden in ons dorp. Heel veel koeien en paarden werden weggevoerd en meer dan dertig Gemertse mannen werden gedood. Pastoor Versantvoirt, schout Brouwers en nog een stel andere Gemertenaren:

‛Al in het jaar 1641 hebben de Hessen, garnizoen houdende te Kalkar, contributie van Gemert geëist en gedreigd die bij rigoureuze executie te verhalen. Daarop is van alles gedaan om zich voor te bereiden op de komst van de Hessen, vier maanden lang is men in Gemert continuelijck in de wapens geweest en heeft men het kasteel en andere plaatsen bewaakt, vertrouwend ook op de sauvegarde die aan Gemert was verleend. Uiteindelijk zijn de Hessen in 1643 gekomen en hebben omtrent 33 Gemertse personen te neder of dood geslagen, anderen gevangen genomen, gekwetst, en beesten, schapen en ander vee meegenomen.’

Pastoor Versantvoirt vertoefde op dat moment op het kasteel en herinnert zich dat de commandeur commandeerde dat men de trommels zou slaan en in drie of vier rotten wacht zou houden.

Sindsdien hebben wij een hekel aan het woord ‛Hessen’ en zijn we erop gebrand onze contributie aan dat volkje trouw en op tijd te betalen.