Accretio
In 2004 onthulde toenmalig commissaris van de koningin mevrouw Maij-Weggen het kunstwerk op de rotonde bij Bavaria. De officiële naam 'Accretio', dat 'samengaan en opgaan in elkaar' betekent, wordt door de inwoners van Laarbeek bijna nooit gebruikt. Velen zien er een bierflesdopje of kroonkurk in.
Kunstenaar Ron van de Ven zegt daarover: "Om allerlei redenen vond ik het nodig om de starre vorm van de gebogen balk te onderbreken, zodat het geheel speelser zou worden. Pas toen de deuken in de vorm hun juiste plaats hadden gekregen, zag ik ook de overeenkomst met een kroonkurk. Dat is dus eigenlijk spontaan ontstaan. Dat het goed uitkomt omdat één van de opdrachtgevers bierbrouwerij Bavaria was, is toeval."
De opdrachtgevers waren beh…
In 2004 onthulde toenmalig commissaris van de koningin mevrouw Maij-Weggen het kunstwerk op de rotonde bij Bavaria. De officiële naam 'Accretio', dat 'samengaan en opgaan in elkaar' betekent, wordt door de inwoners van Laarbeek bijna nooit gebruikt. Velen zien er een bierflesdopje of kroonkurk in.
Kunstenaar Ron van de Ven zegt daarover: "Om allerlei redenen vond ik het nodig om de starre vorm van de gebogen balk te onderbreken, zodat het geheel speelser zou worden. Pas toen de deuken in de vorm hun juiste plaats hadden gekregen, zag ik ook de overeenkomst met een kroonkurk. Dat is dus eigenlijk spontaan ontstaan. Dat het goed uitkomt omdat één van de opdrachtgevers bierbrouwerij Bavaria was, is toeval."
De opdrachtgevers waren behalve Bavaria de gemeente Laarbeek en de provincie Noord-Brabant. Ron van de Ven kwam als kunstenaar in beeld doordat hij aangesloten was bij een groep van Brabantse kunstenaars. In deze groep waren enkele mensen betrokken bij adviezen, die aan gemeenten werden uitgebracht ten behoeve van de aankoop van kunst. Uit de grote groep kunstenaars werden er vier uitgekozen, die een schetsontwerp mochten indienen. Daaruit is de keuze gemaakt. Ron heeft al veel kunstwerken gemaakt, die in Brabant een plaats hebben gekregen. "Maar ik ben pas 62, ik kan er nog veel maken ", lacht Ron.
Dynamisch
"Het kunstwerk staat op een rotonde, en dan kijk je 's morgens tegen een andere kant van het kunstwerk aan dan 's avonds, als je weer terugrijdt. Ik vind het belangrijk, dat het beeld anders is, dan op de heenweg. Eigenlijk is mijn doel, dat het beeld iedere keer een andere beleving wordt, als je er van verschillende kanten tegenaan kijkt. De locatie, waar het beeld staat is bepalend voor de vorm van het beeld. Ron vertelt: "Het hoofdkantoor van Bavaria rijst als een monoliet op uit het water en vormt een gesloten geheel. Als ik daar dan een gesloten vorm bij plaats op die rotonde verlies ik het qua grootte natuurlijk altijd van het Bavariacomplex. Ik moet dus een concessie doen, mijn vorm wordt open. Maar daarbij moet het ook recht doen aan de andere opdrachtgever, de gemeente en de provincie. In mijn ontwerp ben ik daarom uitgegaan van een vierkante paal, die de vier samengevoegde gemeentes voorstelt. Deze verticale stam ontwikkelt zich vervolgens en gaat zijn eigen weg in een dynamisch groots gebaar, misschien bijna wel te groot voor zijn eigen stam." De al besproken deuken in de vorm zorgen voor een bepaald ritme in de vorm. De snelle groei van de vier gemeenten gezamenlijk wordt wat minder snel door de deuken, die je ook kunt zien als problemen, die ontstaan tijdens het samengaan van de gemeenten.
Bamboe
Oorspronkelijk was het de bedoeling, dat er op de heuvel van de rotonde bamboe van ongeveer 1,5 meter hoogte zou worden geplant. Het zou een referentie zijn naar de gerst, één van de grondstoffen voor bier. Dat heeft Ron echter weten tegen te houden door aan de commissie, die daarover besliste twee ontwerpen te laten zien. Eén met de hoge bamboe eromheen en één met gras als beplanting. Het laatste ontwerp was ook voor de commissie het beste ontwerp en daarom staat het kunstwerk nu op een grasheuvel. "Anders had ik het hoger moeten maken, zodat het boven de bamboe uitkwam en dat heeft constructie-technisch en optisch een hoop nadelen", legt Ron uit. Het cijfer '4' door sommigen gezien wordt als het beeld vanuit Aarle-Rixtel wordt genaderd, was bij Ron nog niet opgevallen en niet zo bedoeld, maar toevallig ontstaan.