De Snelle Loop
De Snelle Loop is al vele eeuwen een veelbetwiste grens tussen de twee gemeentes Gemert en Aarle-Rixtel.
Het land aan de overkant is altijd groener.
De grensscheiding was vooral in de 16e eeuw een heet hangijzer. Gemert claimde dat de wal die bij de snelle loop lag …
De Snelle Loop is al vele eeuwen een veelbetwiste grens tussen de twee gemeentes Gemert en Aarle-Rixtel.
Het land aan de overkant is altijd groener.
De grensscheiding was vooral in de 16e eeuw een heet hangijzer. Gemert claimde dat de wal die bij de snelle loop lag niet goed onderhouden was door Aarle-Rixtel en Beek en dat daardoor hun koeien afdwaalden en er een vijftienvoudig schutgeld moest worden betaald. Aarle claimde aan de andere kant dat de wal en de loop nooit bedoeld waren om vee tegen te houden maar ter verdediging waren gegraven in de Gelderse oorlogen. Zij claimden ook dat de loop geen grensscheiding was, dat de koeien van Gemert daar naartoe gedreven waren om zich vol te vreten aan het goede gras in Aarle, Rixtel en Beek, waarvoor zij nooit vergoeding hadden gekregen terwijl de vee-invasie ondertussen welhaast bijbelse proporties had aangenomen. Er werd gegraven in kerken om documenten te achterhalen, er werd bij de Hertog van Brabant, Duitse Orde en schepenen geklaagd en onderwijl werd heen en weer gestolen en geruzied. Zo claimde Gemert ook dat vanwege haar neutrale status (zij was immers geen onderdeel van de Lage Landen maar een vrije Heerlijkheid in eigendom van de Duitse Orde) zij veel vluchtelingen opving op haar grondgebied als er weer eens oorlog of grensgeschil was waarvoor zij ook nooit compensatie had ontvangen. De rechter oordeelde uiteindelijk dat Aarle-Rixtel en Beek de wal moesten onderhouden en dat de schutgelden niet hoger dan een halve stuiver mochten zijn. Het gezag van een gerechtshof zo ver van de situatie vandaan bleek echter weinig om het lijf te hebben. Meerdere keren werden namelijk dergelijke uitspraken gedaan. De precieze grenzen werden afgebakend met helaas verloren gegane palen. De situatie werd pas echt op de spits gedreven door de wal te verplaatsen en zo de verbindende weg tussen Aarle en Gemert af te sluiten. Uiteindelijk werd per gebruiker van de gedeelde gronden een onderhoudsvak van de wal toegekend maar tot ver in de 19e eeuw bleef de dit gedeelte van de Peel een omstreden gebied (datzelfde gold overigens voor vrijwel de hele Peel).