Wijkgebouw Kerkstraat

Het oude wijkgebouw wat hier voorheen stond werd gebouwd in 1954. Een van de initiatiefnemers om het Wit Gele Kruis-gebouw te bouwen was dokter Eijnatten, de dorpsarts van Someren. Dit gebouw werd door de slopershamer geveld, maar gelukkig bleven de gebrandschilderde ramen van de Deurnese kunstenaar Pieter Wiegersma behouden. Het zijn drie ramen, vol met symboliek en hebben vier titels. Het linker raam heeft de titel hygiëne, het grote middelste raam waakzaamheid en wetenschap en het rechterraam heeft de titel vertrouwen.
Deze oude glas-in-loodramen hebben in 2010 een nieuwe plek gekregen in het nieuwe gezondheidscentrum Het Wijkgebouw.

Het linkerraam, de hygiëne: een feniks die uit de vlammen herrijst (de Grieken geloofden dat de feniks in staat was steeds weer opnieuw uit zijn eigen as herboren te worden) en een figuur met een palmtak (symbool van de overwinning op de dood), daarachter een zonnebloem (symboliseert de zon en staat voor bewustheid en keert altijd naar de zon) met een lichtstraal naar beneden en rechts een slang (adder des doods, symbool voor het kwaad) die op de loer ligt.

Het grote middenraam, waakzaamheid: een figuur kijkend in een spiegel (oplettendheid, reflectie en in de christelijke wereld wordt heel de schepping als spiegelbeeld van God gezien) en een brandende toorts (zorgt voor warmte en licht. De toorts is een krachtig symbool voor de morele kwesties. Het licht, de warmte en kennis moeten doorgegeven worden. Wie draagt de toorts?). Bij de wetenschap: een appelboom (symbool voor verleiding en schoonheid, liefde en erotiek, vruchtbaarheid en onsterfelijkheid. In de christelijke wereld staat het voor zonde en verleiding. De boom van goed en kwaad) en een figuur met een bol waarin een driehoek (symbool voor de wetenschap, alchemie). Het rechter figuur staat “op” een slang (symbool voor gif en genezing of voor leven en dood). Daaromheen enkele duiven (die symbool staan voor trouw en verloste zielen, en vrede). Tussen de twee figuren een haan (waakzaamheid).

Het rechterraam, vertrouwen: een figuur die een vogel (duif?) loslaat en een anker vasthoudt (geeft vertrouwen en is een teken van hoop. In Hebreeën 6 wordt de hoop, een anker voor de ziel genoemd) en een schip (die de mens naar heilige haven voert). Bij zijn voeten kelkachtige rode bloemen (rood staat voor vitaal en liefde en energie). De bloemen lijken op opgericht vingerhoedskruid, dat voor regelmaat staat. Maar het kunnen ook rode lelies zijn die verwijzen naar onschuld. Vogel, bloemen en schip bestraalt door de aanwezige zon, rechts van de zon een nachtelijke sterrenhemel. Rechts beneden een vis (oud christelijk symbool).