De gilden

Dit jaar viert Deurne het 1300-jarig bestaan. Veertig taferelen uit Deurnes rijke historie, geborduurd door de Paramentengroep, komen wekelijks tot leven in het weekblad voor Deurne en via deze blog. Een tijdreis naar het prille begin, en langzaam weer terug.

De gilden

Wat de tand des tijds wonderwel heeft overleefd, is het sluimerende bestaan van de Deurnese schuttersgilden. Sluimerend omdat ze niet al die jaren actief waren, maar dankzij heroprichting telkens terugkeerden. Je hoeft geen tijdreiziger te zijn om de Nachtwacht in Deurne tot leven te zien komen. Met hun middeleeuwse kledij, de witte kragen en de kleurrijke vlaggen, en niet te vergeten dat sonore, zich telkens herhalende ritme van de dieptrommel, lijken de gilden zo weggelopen uit 1642, het jaar dat Rembrandt zijn schutterij schilderde.

Deurne telt er anno 2021 nog altijd vier: het Sint-Jorisgilde (de oude rooi schut), het Sint-Antoniusgilde (de jongere gruun schut), het Sint-Willibrordusgilde (Vlierden) en het Sint-Hubertusgilde (Liessel). Vroeger beschermden ze met hun wapens daadwerkelijk have en goed. Daaruit zijn de schietwedstrijden ontstaan, het traditionele koningsschieten. Hun bedrevenheid in het vendelwaaien demonstreren ze ook graag.

De gildebroeders komen per definitie voort uit het (boeren)land dat ze beschermden. Hun verbondenheid met de samenleving is nog altijd springlevend. Zo figureerde de gruun schut in de grote Deurnese toneelproductie 'Babylon', in 2007 te zien bij de kasteelruïne.

Tekst: Erik Vink, Foto tafereel: Hein van Bakel
Van 30 mei t/m 24 oktober op di t/m zo 14.00-16.00 uur zal het wandkleed te zien zijn in de St. Wilibrorduskerk aan Markt 9 in Deurne.
Het borduurwerk is gemaakt door de leden van de Paramentengroep van Parochie Heilige Willibrord.