Protestantse tijd

Dit jaar viert Deurne het 1300-jarig bestaan. Veertig taferelen uit Deurnes rijke historie, geborduurd door de Paramentengroep, komen wekelijks tot leven in het weekblad voor Deurne en via deze blog. Een tijdreis naar het prille begin, en langzaam weer terug.

Protestantse tijd

Naar de kerk gaan, dat was in Deurne niet altijd vanzelfsprekend - hoewel iedere katholiek het 's zondags verplicht was. De Brabantse kerken waren in handen gekomen van de protestanten. Die hadden dit in 1648 bedongen bij de Vrede van Munster, waarmee er een einde kwam aan de Tachtigjarige Oorlog.

En probeer de grote Willibrorduskerk als gelovige dan maar eens binnen te komen. Wanneer je niet als 'paapse' indringer wordt weggehoond, zie je dat alle heiligenbeelden, inclusief het hoogaltaar, zijn verdwenen. Het priesterkoor is maagdelijk wit geschilderd, en het middenschip doet dienst als opslagruimte. De katholieken zijn voor hun erediensten uitgeweken naar een inderhaast gebouwde 'schuurkerk', net over de grens met Limburg. Volgens de protestanten staat deze echter op het grondgebied van de gemeente Deurne, dus in Brabant, waarmee de katholieke diensten illegaal zouden zijn. 

Gerard Jacobs, pastoor van Deurne en Bakel, bestrijdt ten enenmale dat zijn noodkerk niet in Limburg zou staan. Onverstoorbaar draagt hij er de mis op, hoewel hij meerdere keren wordt opgepakt. Ten slotte verrijst er op de Grotenberg een heuse kapel. Daar staat nu een monument ter herinnering aan deze moeilijke tijd. Met oude straatstenen ('kinderkopjes') van de Markt!

Tekst: Erik Vink, Foto tafereel: Hein van Bakel
Van 30 mei t/m 24 oktober op di t/m zo 14.00-16.00 uur zal het wandkleed te zien zijn in de St. Wilibrorduskerk aan Markt 9 in Deurne.
Het borduurwerk is gemaakt door de leden van de Paramentengroep van Parochie Heilige Willibrord.