Stoomzuivelfabriek

Dit jaar viert Deurne het 1300-jarig bestaan. Veertig taferelen uit Deurnes rijke historie, geborduurd door de Paramentengroep, komen wekelijks tot leven in het weekblad voor Deurne en via deze blog. Een tijdreis naar het prille begin, en langzaam weer terug.

Stoomzuivelfabriek

In 1911 gaat alles met paard en wagen. De melkfabriekjes draaien nog helemaal op handkracht. Drie Deurnese melkmakers gaan samenwerken, en bouwen een moderne fabriek aan de Molenstraat, Stoomzuivelfabriek Sint-Isidorus. In 1952 door deze coöperatie verder vergroot, en voorzien van de nieuwste machines.

Tien jaar later rijden er zelfs electrowagens rond: driewielige bestelwagentjes met elektrische (!) aandrijving. 'Dag mevrouw, de melkboer!' Geen paarden of trekhonden meer. De melkfabriek, kortweg 't Stoom, produceert dan een slordige 16 miljoen liter melk per jaar. Afkomstig van boerderijen tot in de wijde omtrek, gepasteuriseerd en letterlijk geflest, in flessen die telkens worden hergebruikt. Daarnaast levert de fabriek jaarlijks ruim 4 ton boter. Je kunt het karakteristieke gebouw, met zijn laad- en losperron en torenhoge schoorsteen, niet voorbij lopen zonder die kenmerkende, weeë geur op te snuiven. Het rookt en het sist en het stoomt. Tractoren rijden af en aan, melkbussen op de wagens.

Begin jaren zeventig is het voorbij. De melkboer heeft plaatsgemaakt voor een zuivelwinkel, de EmKaBe. Sint-Isidorus fuseert met Campina, en beëindigt de eigen productie. Een tijdje doet het gebouw nog dienst als distributiecentrum, maar eind 1977 volgt onherroepelijk de sloop - met een spectaculaire val van de schoorsteen.

Tekst: Erik Vink, Foto tafereel: Hein van Bakel
Van 30 mei t/m 24 oktober op di t/m zo 14.00-16.00 uur zal het wandkleed te zien zijn in de St. Wilibrorduskerk aan Markt 9 in Deurne.
Het borduurwerk is gemaakt door de leden van de Paramentengroep van Parochie Heilige Willibrord.