Het nieuwe gemeentehuis

Dit jaar viert Deurne het 1300-jarig bestaan. Veertig taferelen uit Deurnes rijke historie, geborduurd door de Paramentengroep, komen wekelijks tot leven in het weekblad voor Deurne en via deze blog. Een tijdreis naar het prille begin, en langzaam weer terug.

Het nieuwe gemeentehuis

Het miljoenenparadijs: met die titel gaat Deurne de vorige eeuw in. Dankzij de ontginning van de Peel stroomt het geld met bakken binnen. Het Gemeentelijk Veenbedrijf blijkt een bruine goudmijn.

De bouw van het nieuwe raadhuis laat niet lang op zich wachten, en ditmaal mag het wat kosten. Het wordt veruit het grootste gemeentehuis van de wijde omtrek, zo niet verreweg het mooiste, van binnen en van buiten. Met een sierlijk torentje waaronder het gemeentewapen prijkt, elegante raampartijen, een statig bordes en twee grote dakkapellen. Het oude wordt afgebroken, de Markt wordt vergroot. Het nieuwe postkantoor maakt de metamorfose compleet.

Het dorp begint zowaar de allure van een stadje te krijgen, dankzij dit Bourgondische marktplein waarop alle wegen uitkomen. Ze buigen er naartoe langs grote villa's, boerderijen en kleine huisjes; langs hoge bomen, akkers en weilanden. Een goedmoedige plattelandsgemeente van zesduizend zielen - boeren, burgers en buitenlui.

Gauw genoeg verschijnen de eerste automobielen, die kunnen tanken in de Stationsstraat: Deurnes eigen Kalverstraat. Aan de andere kant van De Peelpoort, dan nog een sigarenfabriek, zal de fundering van zaal Jonkers later theater Bio Vink dragen. Een plan om de Markt daarvoor nog verder te vergroten gaat niet door. Het is mooi zo.

Tekst: Erik Vink, Foto tafereel: Hein van Bakel
Van 30 mei t/m 24 oktober op di t/m zo 14.00-16.00 uur zal het wandkleed te zien zijn in de St. Wilibrorduskerk aan Markt 9 in Deurne.
Het borduurwerk is gemaakt door de leden van de Paramentengroep van Parochie Heilige Willibrord.