De ordening

Dit jaar viert Deurne het 1300-jarig bestaan. Veertig taferelen uit Deurnes rijke historie, geborduurd door de Paramentengroep, komen wekelijks tot leven in het weekblad voor Deurne en via deze blog. Een tijdreis naar het prille begin, en langzaam weer terug.

De ordening

Kijk eens naar die kaart. Het dorp in vogelvlucht. Alhoewel, dorp...? Vóór de herindeling was Deurne de derde gemeente van het land, wat oppervlakte betreft. Er lopen wegen doorheen die bijna eindeloos lijken, van noord naar zuid, van west naar oost, om de kerkdorpen met elkaar te verbinden. Juist die uitgestrektheid houdt het leven er dorps. De Peel, de bossen en de weilanden zijn nooit ver weg. Zelfs in de kom van Deurne kun je een oase van groen vinden, wandelend langs de Peelrandbreuk.  

Niet dat het er overal even rustig is. Verre van dat. Oude bomenlanen waar het verkeer zich doorheen wringt, goederentreinen die dwars door het dorp denderen - alle verkeerslichten en verkeersdrempels, alle hekwerken en geluidsschermen laten zien hoe dapper het dorp is meegegroeid met de nieuwe tijd. Bedrijven en industrie, tientallen basisscholen, middelbare scholen, technisch onderwijs, een opleiding voor verzorgende beroepen, zelfs een sociocratische leeromgeving heeft Deurne. Er zijn veilige fietspaden, autovrije winkelstraten en tja: ook de nodige parkeermeters.

Langzaam hebben Peelwerkers en keuterboertjes zich ontworsteld aan de armoede. Gaandeweg ontstond de ordening waarmee de gemeente is uitgegroeid tot een geliefde plaats om te wonen, zoals de huizenprijzen elk jaar bewijzen. Van boerengat naar boerenstad.

Tekst: Erik Vink, Foto tafereel: Hein van Bakel
Van 30 mei t/m 24 oktober op di t/m zo 14.00-16.00 uur zal het wandkleed te zien zijn in de St. Wilibrorduskerk aan Markt 9 in Deurne.
Het borduurwerk is gemaakt door de leden van de Paramentengroep van Parochie Heilige Willibrord.