Expositie Willi Martinali; schilder met naald en draad

Willi Martinali werd 110 jaar geleden in Beek en Donk geboren. Tijdens zijn turbulente leven bleek hij een uiterst veelzijdig man. Van autodidact tot volwaardig kunstenaar. In Kunstpodium ’t Oude Raadhuis is er nu een expositie te zien genaamd 'Willi Martinali; Schilder met naald en draad'.

Aanvankelijk legde hij zich toe op het schilderen, veelal van Bijbelse onderwerpen zoals Madonna’s. Hij schilderde het 'Rijke Roomse leven', maar volgens eigen interpretatie. Titels als 'Zij die mij ter helle varen', 'Nooit losgekomen' en 'Godje spelen' spreken boekdelen. In de jaren 50 ging hij naast schilderen met verf steeds meer over op het 'schilderen' met naald en draad. Hij werkte mét en óp allerlei textiel, zelfs keramiek composities en applicaties gecombineerd met fijn borduurwerk. Voortdurend experimenteerde hij met materialen, technieken; afbind- en verftechnieken. Zijn tuin stond vol kruiden/gewassen die hij gebruikte voor het verven van (borduur)wol, linnen en katoen. Willi was belezen, breed geïnformeerd en geïnteresseerd. Als getalenteerd verteller wist hij veel mensen om zich heen te verzamelen; cursisten, buurtbewoners, en contact met Brabantse kunstenaars: zoals Peer van de Molengraft, Harrie Pardoel, Jan van Gemert, Harrie Maas, zijn neef Jack Harden maar ook Hendrik Wiegersma. Ook schrijvers en dichters; waren regelmatig bij hem in Deurne te vinden: Frans Babylon en Leo der Kinderen.

In 1944 was het werk van Willi Martinali voor het eerst te zien in het Van Abbe Museum tijdens een wedstrijdtentoonstelling. In 1952 organiseerde Frans Babylon in Helmond 'Volkskunst en schilderkunst'. Martinali toonde felgekleurde explosies als een hartstochtelijke expressionist. In 1953 was de tentoonstelling '11 Brabantse kunstenaars' (met Harrie Pardoel, Gerard Pincée en Nico Molenkamp) in het van Abbe Museum van groot belang voor zijn naamsbekendheid. In 1978 vond zijn eenmanstentoonstelling plaats in Museum de Wieger, Deune. Eind jaren zeventig tot zijn overlijden in 1983 werkte hij steeds abstracter. Hij bleef onconventioneel, wars van klassieke regels en met een enorme gedrevenheid en creativiteit met een geheel eigen stijl. Kunstcriticus Hans Redeker schreef over hem: 'Zijn naaldwerken behoren tot de meest authentieke oeuvres die wij kennen. Hij maakt kunst van grote klasse en is niet alleen een Brabants kunstenaar maar ook een figuur van nationale betekenis'.

Een deel van zijn grote textieloeuvre wordt getoond uit de nalatenschap van Joachim Rooijackers. Het KunstCafé in gesprek in kleine groep over de werken van Willi Martinali is op 31 oktober van 14.00 tot 15.30 uur. Je kan je aanmelden via het email-adres.