Wit-gele-kruis
De Rips. Het wit-gele kruisgebouw, nu in gebruik als woonhuis.
Aan het begin van de 20e eeuw was het maar slecht gesteld met de ziekenzorg. Alleen rijke mensen konden het zich veroorloven een arts te bezoeken. De slechte hygiene en gebrek aan riolering leidden ertoe dat mensen vaak krioelden van het ongedierte en de zuigelingensterfte was ontzettend hoog. Er werden dan ook allerlei verenigingen opgericht om toch aan arme mensen zorg, en dan vooral preventieve zorg te bieden.
Dit waren de zogenaamde kruisverenigingen, zoals het Witte Kruis…
De Rips. Het wit-gele kruisgebouw, nu in gebruik als woonhuis.
Aan het begin van de 20e eeuw was het maar slecht gesteld met de ziekenzorg. Alleen rijke mensen konden het zich veroorloven een arts te bezoeken. De slechte hygiene en gebrek aan riolering leidden ertoe dat mensen vaak krioelden van het ongedierte en de zuigelingensterfte was ontzettend hoog. Er werden dan ook allerlei verenigingen opgericht om toch aan arme mensen zorg, en dan vooral preventieve zorg te bieden.
Dit waren de zogenaamde kruisverenigingen, zoals het Witte Kruis en het Groene Kruis. Deze verenigingen waren vaak religieus van aard en afhankelijk van bijdragen van de leden. Hier werden dan verpleegsters en apparatuur van bekostigd. Deze vooruitstrevende opzet, met een sterke maatschappelijke insteek werd in het begin maar matig ondersteund door overheid en huisartsen. Het Groene Kruis, de Katholieke kruisvereniging kwam in Noord-Brabant sowieso maar slecht van de grond. Het Wit-gele kruis werd dan ook in Brabant opgericht, in 1916, sterker religieus en met de pauselijke kleuren in haar blazoen. Oorspronkelijk was de focus gericht op de keuterboer die buiten het lidmaatschap van de Boerenbond viel. Hoezeer de Boerenbond ook de belangen van haar leden behartigde en de slechte productie en leefomstandigheden van de boer verbeterde, als je niet tenminste een hectare bouw- of weiland bezat was je te arm om lid te worden.
There was already an association that gave goats to the keuter farmer and from goats to sick people proved a viable option. This building was opened in 1969 to house the White-Yellow Cross. A strange development. In fact, the White-Yellow Cross had been operating in De Rips since 1924. After the introduction of the AWBZ, in 1967, district care was provided by professional care providers and managed from the region. Consequently, the building did not serve very long and was eventually sold to private individuals. Typically, however, in 2010 another association the White-Yellow Cross was founded, a local Ripse association this time. An association that helps especially old Ripsen people to get the care they need in their own village.
Sources:
A. van de Kimmenade-Beekmans, Van pesthuis tot wijkgebouw, 1991, Heemkundekring de Kommanderij, Gemert
H. Braks, P. van Delft, 75 years Rips: 1921-1996, 1996, Drukkerij De Vrije, Oploo