D'n Teugelder

In 1982 nam Pieter Rooijakkers de voorzittershamer van de Stichting Teugelders van Ganzendonck over. Hij was het jaar daarvoor prins geweest en had blijkbaar de smaak van carnaval goed te pakken gekregen. Eén van zijn eerste daden was de plaatsing van een beeld van D'n Teugelder bij het gemeentehuis. Het was gemaakt naar een ontwerp van Liesbeth Koppens. De stichting schonk dit beeld aan de gemeente als dank voor de ondervonden steun van gemeentewege zowel in daden als in financieel opzicht. Bij de schenking had men op carnavaleske manier allerlei voorwaarden geformuleerd zoals 'dat de sokkel (waarop het beeld zou komen te staan) alleen maar zal dienen als zijn rustplaats en niet zal worden gebruikt als de bekende... paal'. De gemeenteraad vergaderde er op 4 maart 1982 serieus over. Raadslid Van den Eijnde, die overigens constateerde dat het beeld er al stond, wilde er de raad aan herinneren dat er ook minder mooie kanten aan het beroep van teugelder zaten. In die tijd stond het niet zo hoog aangeschreven. Voor hem als linkse politicus had het beeldje een diepere betekenis. Het brengt iets van de gewone Beek- en Donkenaren naar voren, iets waar de officiële geschiedschrijving steeds moeite mee gehad zou hebben. Zo is er wel een plein vernoemd naar een industrieel, terwijl de grondleggers van de vakbeweging werden dood-gezwegen. Hoe het dan ook zij, het beeldje werd in dank aanvaard. Nog eenmaal moest het beeldje van de teugelder van zijn sokkel gehaald worden, omdat het gemeenthuis werd gesloopt om plaats te maken voor een nieuw gemeentehuis. Het beeld staad nu aan de overzijde van de straat in de Muziektuin.