E Mastbakens in de Peel

1778 Mastbakens in de Peel

De oneindige Peelvlakte immer desolaat en verlaten? Nee hoor, soms is het er best druk. Vanuit alle dorpen rond de Peel leiden vele wegen het gebied in. Er wordt turf gestoken, men haalt er jonge voerhei, plaggen en tüssen. Imkers, schepers en bezembinders ontmoeten op de karrensporen de handelaren en marskramers die op doorreis zijn. Niet alleen de eenzame reizigers verdwalen bij tijd en wijle, ook de doorgewinterde peelwroeters weten soms niet welke kant zij opmoeten. Overdag, bij helder weer, zal niemand dat overkomen. De vele kerktorens en molenwieken aan de verre einder wijzen de weg. Maar als mist en nevel al die oriëntatiepunten doen verdwijnen, tja, dan wordt uit de wirwar van paden en karrensporen wel eens de verkeerde gekozen en verdwaalt de ongelukkige die aanvankelijk nog zo welgemoed de frisse lucht inademde en van het uitzicht genoot. Dan wordt het donker en slaat de angst om het hart. Natuurlijk, als het niet al te koud is, valt een nacht in de Peel heus wel te overleven, maar het trieste en geheimzinnige van dit nu godverlaten oord doet u denken aan de verhalen die u eerder bij het haardvuur heeft horen vertellen. Plots krijgen de vertelsels over kwaadaardige kabouters, peelreuzen en in het moer verzonken klokken die door duivels uit de kerktorens zijn gehaald, een heel andere lading. En het is maar goed dat die stevige mist verhult dat het volle maan is. Het is algemeen bekend dat weerwolven juist dan ...

Hoe dan ook, het is een teken van de vooruitgang dat ons dorpsbestuur de afgelopen weken mastbakens bij het brede pad naar St. Anthonis heeft laten plaatsen. Veertien stuks. Gemert wijst u de weg! Voortaan is spoorzoeken langs een karrenspoor, waar ter rechterzijde een pad loopt, nog nauwelijks nodig. Inderdaad, als u de Peel uit wilt, zorg dan dat u een karrenspoor volgt met een parallel pad rechts. Rechts! De turfvoermannen zitten namelijk heen op hun verder lege kar, terug lopen ze rechts naast hun volle kar om het paard te leiden. Snapt u? O ja, en om te voorkomen dat u aan de verkeerde kant van de Peel de bewoonde wereld bereikt, moet u de smalle karrensporen volgen. Dat zit zo: de voerlui uit de dorpen aan de oostzijde van de Peel lopen net als wij rechts van hun paard en kar. Verwarrend. Toch is er een onderscheid. De mannen van gene zijde hebben veel bredere karren en maken dus ook bredere sporen.  Dus denk smal, niet breed. En neem voor alle zekerheid toch maar wat brood mee voor onderweg. En een dekentje.