Audiofragment: Het eigenwijze dorp

Beluister dit fragment tussen knooppunt 17 - 58.

[Oom Kees]: ‘Welkom in Gemert, het meest eigenwijze dorp in de wijde omtrek.’

[Anton]: ‘Nou, nou. Met carnaval kan het hier flink losgaan, ja. Maar eigenwijs?’

[Oom Kees]: ‘Jazeker, en ik zeg dat niet zomaar. Wist je dat Gemert tot ruim 220 jaar geleden een onafhankelijke staat was? Het dorp was eeuwenlang een soort Monaco, met de adellijke familie Van Gemert als heer.’

[Anton]: ‘Ah, nu vallen er ineens wat puzzelstukken op hun plek. Dit kasteel…’

[Oom Kees]: ‘...is inderdaad het kasteel waar de adellijke familie woonde. Andere heerlijkheden, zoals dat toen heette, werden ingelijfd door de hertog van Brabant. Maar Gemert dus niet.’

[Anton]: ‘Hoe kwam dat dan?’

[Oom Kees]: ‘Gemert was onderdeel van de machtige Duitse Orde. Dat waren kruisridders. Samen met landheren en lokale adel bepaalden zij de regels. Er is heus wel bloed gevloeid om Gemert, door de jaren heen. Maar het ministaatje bleef onafhankelijk.’

[Anton]: ‘Nu begrijp ik waarom je de inwoners van Gemert eigenwijs noemt. Een tikkeltje tegendraads, misschien zelfs.’

[Oom Kees]: ‘Precies. En het leuke is dat Gemert haar geschiedenis met trots draagt. Kijk maar eens naar de luiken van het kasteel: die zijn niet zomaar zwart-wit. Dit zijn de kleuren van de Duitse Orde. Als je erop let, zie je die kleurcombinatie hier op veel meer plekken terug.’