Historisch De Rips 35,8 km

Op de route staan foto’s met een korte verklaring

Hieronder staat de volledige beschrijving die samen een mooi beeld geven van de geschiedenis van De Rips.

1.

De Rips ca. 1950.

Het dorp is gesticht op 8 december 1921 liggend in uitgestrekte heide- en buntgrasvelden
met wat bomen en struiken.
Met her en der enkele boerderijen en woningen, een kerk met pastorie
en een lagere school met 2 leslokalen.

Op 2 februari 1922 wordt de school geopend met 1 leerkracht, Petrus(Piet) Hertsig
en 32 leerlingen.
De Rips staat in 1921 uit ca. 5 katholieke- en een paar Protestante gezinnen.
Het dorp groeide snel met mensen uit alle windstreken van Nederland.
Van Groningers tot Limburgers toe.
Er ontstaat al snel een homogenen gemeenschap met ieders zijn eigen karakters.

2.

Boerenbond N.C.B. opgericht 2 augustus 1925.

Op 18 oktober 1925 werd besloten om een pakhuis met maalderij te bouwen,
hier langs de Middenpeelweg.
Tevens werd er een eierbond opgericht.
In de loop van 1926 was de bouw van het pakhuis en maalderij gereed gekomen.
De boeren konden nu hun meel en granen malen en halen.
Nicolaas Ploegmakers en Johannes van den Akker waren de molenaars.
Door de jaren heen werden vele activiteiten ontwikkeld en
verschillende goederen aangeboden om de Boerenbond, later C.A.V.,
rendabel en draaiende te houden.
Denk aan eier- en antracietkolen, bruinkoolbriketten en melk rijden,
leveren van landbouwproducten o.a. kalizout en kunstmeststoffen,
bestrijdingsmiddelen, pootaardappelen en gereedschappen.
Echter in 1990 kwam het te koop staan en in 1993 werden de deuren definitief gesloten.

Van de Biggelaar uit Gemert kocht de panden op en begon met een dumphandel.
In 2005 werd het voormalig Boerenbondgebouw gesloopt om plaats te maken
voor een woningencomplex.
Het kreeg de naam “Van Deursenplein”.

3.

Smederij.

Uitzicht vanaf de smederij Petrus(Piet) de Groot / Marinus van de Vondervoort,
op Café van de Ven.

Op de voorgrond wat koopwaar van de smederij, liggend langs de Middenpeelweg.

4.

Martinus van de Ven.

Voormalig Café-Restaurant-Winkel van Martinus van de Ven. (1923-1957)
Zijn opvolger was Wim van Dijk. (1957-1966)
Als laatste Arie en Jo van Dijk. (1966-1971)

Door provinciaal besluit om de reconstructie van de gevaarlijke kruising,
mogelijk te maken, werd het pand door de provincie aangekocht en in 1971 gesloopt.
De reconstructie van de kruising vond echter pas plaats, nadat er eerst vele (dodelijk)
slachtoffers moesten vallen, in 1980.

De stichting van Peeldorp De Rips kwam tot stand op 8 december 1921.
Na heel veèèèel gebakkelei door de gemeente Bakel en Milheeze, die alsmaar tegen waren,
met de Priesters van het Heilig Hart te Asten,
de Koninklijke Nederlandse Heidemaatschappij en pionier Johannes Bellemakers,
kon iedereen zich vinden in d voorgenomen plannen.

De Rips verkreeg haar naam vernoemd naar een Peelsche grenspaal uit 1544.

Op de voorgrond kruisde de onverharde “Dorpsstraat”, de weg Oploo – Milheeze,
met de Middenpeelweg Venray – Elsendorp.

Op de achtergrond De Ripse Margaretha Maria Alacoque kerk.

6.

Café in 1923.

In het Peelgebied kwamen omstreeks 1868 de eerste nederzettingen.
Schaapskooien en plaggehutten, later huisjes met lemen wanden en
daken met dakpannen of riet.

De ontginningsboerderij “De Rips” uit 1875 en boerderij Oude Rips uit 1877,
waren de eerste boerderijen die hier kwamen.
Later de eerste houten woningen ca. 1890.

Op 15 juni 1923 kwam familie Martinus van de Ven in De Rips wonen aan de
kruising Middenpeelweg.
Martinus van de ven en echtgenote Theadora Reijnen begonnen met een Café, winkel en bakkerij.

Men had geen elektriciteit.
Carbidgaslicht werd hier als lichtbron gebruikt.

7.

Martinus van de Ven en zijn vrouw Theadora Reijnen, afkomstig uit Rijkevoort, bij
hun café aan de kruising Middenpeelweg / “Dorpsstraat”,
dat gebouwd werd in 1923.
De ontvouwen luifel geeft de winkel aan.

8.

Luchtfoto van kruising Middenpeelweg / “Dorpsstraat”

1 : Maalderij van Adrianus van de Ven.

2 : Woning van architect Jan Fransen.

3 : Allereerste arbeiderswoning van december 1921.

4 : Café / winkel / bakkerij Martinus van de Ven.

9.

“Gertruda Hoeve”.

Deze pachtboerderij in Friesche stijl werd gebouwd in 1929,
door Verkuyl, die sigarenfabrikant was en tevens Burgemeester van Boxmeer.
De kop-rompboerderij werd als eerste bewoond door de familie Ypma
uit `t Hebregt, Groningen.
Deze monumentale boerderij is reeds in handen van de 3e generatie Ypma.

Spitfires.

In begin oktober 1944 arriveerde deze Canadese 126 Wing,
uitgerust met Spitfires jachtvliegtuigen, op het vliegveldje nabij De Rips.
Het kreeg de naam :

“Schaduwvliegveld B84 The Ripps”.

11.

Schaduwvliegveld B84 The Ripps, flight-line

Door de Duitse bezetter, werden op de gevorderde gronden op de Sijp, door tewerkgestelde
Nederlandse arbeiders, dit vliegveld in juni-augustus 1944 aangelegd.
Alle burgemeesters van de omringende gemeentes moesten namen van arbeiders opgeven om dit karwei onder dwang uit te voeren. Burgemeester Wijtvliet van de gemeente Bakel en Milheeze die alsmaar weigerde dit te doen, moest dit bekopen met een hechtenis in de Sicherheits Dienst gevangenis te Vught. Vele andere burgemeesters doken onder.
Na verschillende deportaties naar diverse strafkampen, om uiteindelijk in
concentratie Buchenwald terecht te komen, overleed Burgemeester Wim Wijtvliet
door zware arbeid, martelingen en uitputting op 42 jarige leeftijd, op 6 februari 1945.
De Duitsers hebben nauwelijks gebruik van het vliegveld kunnen maken.

Na de bevrijding van De Rips, 25 september 1944, stationeerde de RAF
(Royal Air Force) zich op dit terrein.
De 13e Airfield Construction Group legde een landingsbaan aan.
Daarna verlengde de Royal Engineers de baan tot 1400x75 mtr,
geschikt voor jachtvliegtuigen.
Vanuit dit vliegveld wisten de Canadezen, begin 1945, met hun Spitfires
een van de eerste Duitse Messerschmitt straalvliegtuigen aan te schieten, die neer kwam in Keent.

Na de bevrijding van Nederland op 5 mei 1945, is het vliegveld afgebroken en teruggegeven
aan de rechtmatige eigenaren.

12.

Politie.

Ambtswoning van politieagent Frans Derks.
Deze woning werd gebouwd in 1953
aan de Kruisberglaan 7, voorzien met een gevangeniscel.
Menig stroper en inbreker gingen hierin, voor 1 of meerdere dagen, om over hun begane zondes na te denken.

13.

De Stippelberg.

De ijzeren brandtoren links, dateert van 1926.
In 1965 wordt de ijzeren brandtoren vervangen door een hogere houten toren
gebouwd door Coopmans uit Deurne.
Rechts bevindt zich de stenen boswachterswoning, gebouwd door Ledeboer in 1900.

Peerke van de Eijnde betrekt deze woning als werkbaas van
de Koninklijke Nederlandse Heidemaatschappij.

14.

“Verborgen” woning.

In 1868 werd hier een schaapskooi en woning met lemen wanden gebouwd.
Familie Verbaal vestigde zich erin.
In 1888 werd het geheel opnieuw in hout opgebouwd
door bouwbedrijf Cornelis Carp uit Helmond.

Later in 1895 werd het vervallen houten gebouw gesloopt en
vervangen door een stenen woning, gebouwd i.o.v. Waterschoot van der Gracht en
consorten.
Peerke van Doren betrekt de “verborgen” woning gelegen in de bocht
langs verbindingsweg De Rips-Milheeze.

Op 10 mei 1940, bij de uitbraak van de 2e Wereldoorlog, werd
het gebouw ter verdediging aangestoken door Nederlandse soldaten.

Het is nooit meer tot wederopbouw gekomen en altijd
open terrein gebleven.

15.

Bazi-radarstation.(Roze area )

Na het binnenvallen van Nazi-Duitsland in Nederland op 10 mei 1940, werd al snel
`n keten van radarstations gebouwd o.a. in de Jodenpeel.
In 1941 werd door de Duitse Wehrmacht begonnen met de bouw van een radarstation.
Dit radarstation kreeg de codenaam Bazi, van(Ba)kel en ba(ci)l en was een van de velen, die stonden voor het Duitslands Ruhrgebied.
Het moest het gebied beschermen tegen geallieerde luchtaanvallen met bombardementen, waar zich Deutslands Kriegfabriken bevonden.

Tegen de aanvoer van bouwmaterialen waren de zandwegen niet bestand.
De kruising Landmeter van Beurdenweg – Hazenhutsedijk lag inmiddels in “Duits gebied”
Nadat de bouw van het radarstation voltooid was, werd de weg Hazenhutsedijk verhard met gebakken klinkers.

Deze klinkers zouden in september 1944 leiden naar een tragedie.

16.

Peelraamstelling.

Boerderij Petrus (Piet) Cornelissen in de Jodenpeel 1927, nu Landmeter
van Beurdenweg 5.
Deze boerderij ligt aan het Defensiekanaal (deel van de Peelraamstelling)
die in de mobilisatietijd 1936-1940 gegraven is als verdedigingslinie
tegen agressor Deutschland.
De boerderij kwam in het najaar van 1944 in het gevechtsgebied liggen.

Het Defensiekanaal was de scheidingslijn, Brabant > het Britse Leger
en Limburg > Nazi-Deutschland.

Na 6 weken lang was het kat en muisspel beslecht en waren de Duitsers
gevlucht naar Overloon, om daar stellingen in te nemen.
Tijdens deze strijd zijn enkele Duitse soldaten gesneuveld of gevangen genomen.

Dit betekende de bevrijding van de Jodenpeel.

17.

Luchtfoto 1924.

De zelfgebouwde boerderij van familie Jacobus van de Laar
in de Jodenpeel 1924, nu Landmeter van Beurdenweg 2.

18.

Middenpeelweg.

De Middenpeelweg anno 1934 met destijds diepe karrensporen
richting De Rips, in herfst en wintertijd,
als verbindingsweg tussen Zeeland en Kessel.

Hier ter hoogte van familie Henricus van der Hulst.
Links van de weg uitgestrekte heidevelden van de Klotterpeel.

19.

Arbeiderswoning in 1925.

Deze huurwoning is gebouwd door de bouwvereniging Bakel in 1922.
Familie Hendricus (Driek) van der Heijden bij hun arbeiderswoning in 1925 met rietdak
nabij de Middenpeelweg, nu Paterslaan 3.

20.

1e kassier.

Johannes en Grada Braks-Verstraten bij hun boerderij uit 1924,
aan de Paterslaan 23.
Naast boer was Jan ook nog kassier van de Boerenleenbank,
die opgericht was op 11 maart 1929.

Na 25 jaar kassier-schap deed de inmiddels 65 jarige Jan in 1954
afstand en werd opgevolgd door zoon Harrie.

21.

Onderduikers en “Tommy’s”

Boerderij van Josephus (Sjef) Verstraten aan de Blaarpeelweg 10 in 1924.
Tijdens de oorlogsjaren 1940-1945 wisten verschillende onderduikers
hier onderdak te verkrijgen.
Op 25 september 1944 is De Rips bevrijdt door de “Tommy’s”.
en hebben Engelse soldaten met tanks en voertuigen tijdelijk hun positie
op deze plaats ingenomen.

In het dorp wemelde het van de “Tommy’s” die stellingen innamen
om de gevluchte Duitse troepen in Venray en Overloon onder vuur te gaan nemen.
Vanuit De Rips werden Duitse stellingen veelvuldig door tank-, kanon- en
mortiervuur bestookt.

22.

Nieuwe Kerk en Pastorie.

De moderne Heilige Margaretha Maria Alacoque kerk, links,
met een uniek zadeldak, gebouwd in 1965.

Rechts de nieuwe pastorie in bungalow-stijl gebouwd in 1972.

In 2006 werd de pastorie gesloopt om plaats te maken voor een
appartementencomplex, die de naam “De Pionier” kreeg.

23.

Nieuwbouw Rabobank.

Het gebouw werd op 27 augustus 1976 geopend aan de Mr Hertsigstraat 2.

In 1996 vond er een brutale bankoverval plaats door 3 gemaskerde mannen,
waarbij een aanwezige klant en het bankpersoneel met vuurwapens bedreigd werden.
Gelukkig bleven allen ongedeerd.
Alleen wat geld werd er buit gemaakt.

In 2004 werd het gebouw overbodig door een tekort aan klantenbezoek
en werd het pand tot woonhuis verworven.

Hierdoor kwam er een einde aan de 75 jaar verbinding van de Ripse bevolking
met de Boerenleenbank/Rabobank.

24.

Arbeiderswoningen.

In 1888 werd de Koninklijke Nederlandse Heidemaatschappij opgericht.
Deze organisatie was ook betrokken bij het tot stand komen van de stichting
“Peeldorp De Rips”.
Er lag een grote uitdaging om in de woeste uitgestrekte heide- en buntgrasvelden
een dorp te doen ontstaan.
Ontginningen, waterbeheersing en aanplant van bossen waren prio.
Hierbij waren mensen nodig om al dit werk te kunnen uitvoeren.
Om het mogelijk te maken werden door bouwvereniging Bakel een
aantal arbeiderswoningen gebouwd om deze mensen te kunnen huisvesten.
In december 1921 was de 1e dubbele woning gebouwd.
Deze woning was 1 uit de serie van 12 stuks die in totaliteit werden gerealiseerd.

25.

Tankstations.

Het dorp De Rips was al vroeg voorzien van tankstations.
In 1929 kwamen de eersten, 1 Texaco tankstation bij winkel en postagentschap Frans Fransen
aan de “Dorpsstraat (38)” en een Esso tankstation bij Frans van Deursen aan de “Dorpsstraat (2)” .
In 1933 werd er bij Jan Verschuren Rijwielhandel en oliehandel, aan de “Dorpsstraat (8”) een Shell benzinepomp geplaatst.
Zoon Piet nam in 1952 dit tankstation over, nu Ripsestraat 8.
In 1959 kwam het in handen van Frans Geertshuis en Marie Verschuren.

Later in 1979 ging het over naar zoon Johan.
Op 31 juli 1993 kwam er een einde aan 70 jaar olie en benzinehandel van de
families Verschuren en Geertshuis.

26.

Shell tankstation.

Het tankstation in 1952 van Piet Verschuren en echtgenote Wilhelmina van Kleef
aan de Ripsestraat 8.

27.

Sparwinkel.

Op 5 januari 1952 nam Alphonsius Stevens de winkel met bakkerij over
van Café Martinus van de Ven.
De familie Stevens betrok de kleine woning die achter de café stond.
Slapen deed men in de café.

In 1953 bouwde Alphonsius Stevens een winkel aan de Ripsestraat 18.

In 1960 verhuisde Alphonsius naar een nieuwe woning aan de Lambertweg 1
en namen zoon Sjaak en Nelly Stevens-van der Hulst de Sparwinkel over.

Door het veranderde koopgedrag van de Ripsenaren werd sluiting
in 1987 onvermijdelijk.

28.

Parochiehuis.

Het parochiehuis komt aan de Ripsestraat tot stand met vereende krachten.
Met steun van de overheid, medewerking van de Congregatie van de Priesters
van het Heilig Hart, steun van handelaren en arbeidsprestaties van de Ripsenaren
komt het gebouw gereed op 7 december 1950.
Pastoor Vereijken verricht op 8 december de inzegening.

Het parochiehuis heeft 25 jaar dienst gedaan en is gesloopt in 1975, doordat De Rips uitgegroeid was tot 880 parochianen.
Hierdoor werd de bouw van een nieuwe grotere gemeenschapshuis noodzakelijk.
Deze kwam in 1975 aan de Mr. Hertsigstraat nr 5.

29.

Kiosk.

Deze muziekkiosk, gebouwd langs het parochiehuis aan de Ripsestraat
en werd in gebruik genomen op 6 juli 1952.

30.

Kerk en Pastorie.

In 1921 vond de aanbesteding plaats voor de bouw van de kerk, pastorie en school.
Direct na de aanbesteding werd begonnen met de bouw activiteiten, door de gebroeders
Gooden uit Meijel.
De lagere school was al klaar in december.

Op 8 december 1921 feestdag van Maria onbevlekte Ontvangenis, werd in de noodkerk
gelegen tussen de in aanbouw zijnde kerk en pastorie, de eerste Heilige Mis opgedragen
door pastoor Trines.

De kerk werd gebouwd in 1921-1922 in neo-Byzantijnse stijl en
kwam gereed op 24 december 1922, waarin `s avonds al een Heilige Misviering plaats vond.
De kerk dankt haar naam aan de vernoeming naar een Franse non uit de 17e eeuw.

De pastorie was klaar in april 1922, waarin direct Pastoor Henricus Trines en pater
Servatius van Asseldonk zich vestigden.

31.

12,5 jarig bestaansfeest.

In de pastorie vonden veel geestelijken hun onderkomen en
later werden vele priesterstudenten hier opgeleid, de
zogenaamde “Late Roepingen”.

Op 8 juni 1933 vierde de parochie haar 12,5- jarig bestaansfeest en tevens het
12,5- jarig priesterfeest van pastoor Henricus Trines, mede oprichter en vormgever
van De Rips.
Door de parochie werd toen voor de pastorie een Heilig Hart beeld met voetstuk
geschonken.

Het ornament werd gemaakt door Ripsenaar Cornelis Hagenaars.

32.

De lagere school.

De lagere school werd gebouwd door de gebroeders Gooden uit Meijel in 1921,
met in eerste instantie 2 leslokalen aan de “Dorpsstraat” Op 2 februari 1922 werd de school geopend met Petrus (Piet) Hertsig als 1e leerkracht en 32 leerlingen.
De school werd voorzien met een reliëf van kunstenaar Jan van Gemert.

De school werd al snel te klein en moesten er leslokalen bij gebouwd worden.

In 1979 werd de verouderde school vervangen door nieuwbouw aan de Mr. Hertsigstraat.
In begin tachtiger jaren werd de lagere school gesloopt en maakte hierdoor plaats
voor nieuwe woningbouw.

33.

Postagentschap en winkel.

Als postbode en tevens kantoorhouder van de P.T.T. met winkel in levensmiddelen,
kwam op 9 juni 1923 familie Frans Fransen hier wonen aan de “Dorpsstraat(38)”.
De post die in Helmond gehaald moest worden voor Bakel, Milheeze en De Rips
kreeg een verandering.
Nu zou die vanaf Oploo komen.

Er waren plannen om het missiehuis “Christus Koning” hier in De Rips te bouwen.
Echter er waren geen verbindingen met trein of bus en dit zou ook niet
direct verwezenlijk kunnen worden.
Daarom werd het missiehuis in Berkendonk gebouwd, aan de weg Deurne-Helmond.

Door deze tegenvaller werd het postkantoor opgeheven en werd het een poststation.
Hierdoor nam Frans Fransen het besluit om een winkel te beginnen in levensmiddelen,
voer, granen, meel voor pluimvee en olie voor verlichting. Dit omdat de Ripsenaren op olielampen waren aangewezen.
Later begon hij ook in kleingoed en garens etc. en er kwam een beugelbaan bij.

34.

Pachtboerderij.

In 1903 kochten Adam en zijn broer Mr. Jan-Berend Roelvink, directeuren
van de Twentsche bank, 1050 ha. woeste heidegronden
in de gemeentes Bakel en Oploo.
In opdracht van de Roelvinks werd pachtboerderij “Vinkenpeel” in 1906
gebouwd, aan de Vinkenpeel 2.
Deze pachtboerderij werd als 1e bewoond door de familie van Hirtum
en Martinus Tijs.

35.

Goudmijntje.

Het bouwen van pachtboerderijen bleek al gauw een “Goudmijntje”.
Roelvink laat boerderij” Jan Berent Hoeve” bouwen
aan de Jan Berndweg 1.
Op 13 november 1925 betrekt familie Cornelis Vermaat deze pachtboerderij.
Het boeren alhier vergaat Vermaat slecht en moet al gauw gedwongen de boerderij verlaten.

36.

 “Aarlesche Peel”

In 1916 laat Roelvink een ontginningsschuur met stal  bouwen
voor opslag van gereedschappen, voertuigen en meststoffen,
aan de Jan Berendweg 3,  ”Aarlesche Peel”.
Dit staat echter voor een langere tijd leeg.

In 1947 werd pas de ontginningsschuur omgebouwd tot een volwaardige
boerderij met woonhuis en bewoond door de familie van de Berg.

37.

“Sparrenhof”

Door de familie Jonckheer - Zweerts werd in 1959 pachtboerderij “Sparrenhof”
aan de Oploseweg 9 met open loopstal gebouwd,
voor familie Hermanus (Herman) Ypma.
Kort daarop werd alles in eigendom verworven en kwam er een nieuwe bungalow bij.

Later nam zoon Hans en echtgenote Marlies de boerderij over.

Door gezondheidsredenen moest de familie Ypma het boeren vaarwel zeggen
en gingen ze zich richten op wijnbouw.
Inmiddels is de bungalow gesloopt en vervangen door een prachtig landschapshuis
met rietkap.

38.

Boerderij Oude Rips.

In 1876 werd hier (Oude Rips) een schaapskooi gebouwd met z’n 150 schapen.
De schaapskooi werd al snel omgebouwd tot een pachtboerderij,
waarin Willem van der Heijden uit Erp zich vestigde.

Echter de zaken gaan zo slecht dat Willem naar Helmond vertrok
en daar huwt met Johanna van Gerwen.
In 1883, na wat rondzwervingen, komen Willen en Johanna weer terug op deze
boerderij aan de Oude Rips.
Willem kocht 2 koeien, 1 varken en enkele kippen, voor onderhoud
van zijn gezin.
Hij gaat werken op de Stippelberg.

Willem en Johanna kregen in totaal 10 kinderen waarvan er 7 op de Oude Rips werden geboren.
De boerderij ”Oude Rips” werd verbouwd in 1905 in opdracht van
Waterschoot van der Gracht ( kamerlid en notaris ) alsmede bankier Van Ogtrop,
tot 2 woningen.
Familie van den Hurk, vestigde zich op nr 1.

In 1907 betrok Frans van Deursen, voerman uit Deurne de woning op nr 3.

Hier op de foto Jo en Theo Linders met dochter Annie in 1953.

39.

Ontginningsboerderij.

Ontginningsboerderij “De Rips” 1875 aan de “Dorpsstraat”.
In 1873 kocht de Hedelse bierbrouwer Huyskes grond van de gemeente Helmond,
die de grond van de noodlijdende gemeente Bakel en Milheeze had overgenomen.

Huyskes laat in 1874 boerderij “De Rips” bouwen.
Op deze boerderij kwam familie Cornelis van der Heijden uit Erp, als bedrijfsleider.
Met de boerderij gaan de zaken zo slecht dat Huyskes besloot in 1883 alles te verkopen.

De Amsterdamse heren Mr. Waterschoot van der gracht (kamerlid en notaris)
alsmede bankier Van Ogtrop, besloten tot aankoop van boerderij “De Rips”

40.

Boerenleenbank.

Het woonhuis aan de Ripsestraat 11 gebouwd in 1960 met aanbouw waarin de
Boerenleenbank gevestigd kon worden.
Harrie Braks, zoon van 1e kassier Johannes Braks, werd 2e kassier van De Rips.
Tevens was Harrie onderwijzer aan de lagere school in De Mortel.
In 1971 stopt Harrie als kassier en Gerrit Ermens volgt Harrie op.

In 1972 vindt er een fusie plaats tussen de Coöperatieve Centrale Raiffeisen-bank
en de Coöperatieve Centrale Boerenleenbank plaats.
Ze gingen verder onder de naam RABObank, wat de afkorting is van de namen
Ra(iffeisen) en Bo(erenleenbank).

Het gebouw heeft dienst gedaan tot 1976 en werd verworven tot woonbestemming.

2wo – 1

“Rijkswerkkamp De Rips” (In de volksmond het “Chinezenkamp”).
Het kamp bestond uit een aantal barakken waaronder een woning met
grote keuken en berging, voor beheerder Vogel.
Een grote kantine en 4 stuks woon- en slaapbarakken met een 12-tal open latrines
en een appélplaats. 192 personen konden hier gehuisvest worden.
De eerste bewoners waren bosarbeiders en leden van de N.A.D.(Nederlandse Arbeidersdienst).

Bij de uitbraak van de 2de Wereldoorlog op 10 mei 1940, konden Chinese zeelieden
het gebombardeerde Rotterdam en diens haven met meer verlaten.
Zo’n 120 gestrande Chinezen werden door de Nederlandse regering hier te werk gesteld,
om bos- en ontginningswerkzaamheden te verrichten.
Al gauw kregen deze Chinezen de bijnaam “Pindamannekes”, doordat zij zich in hun
traditionele kleding met schoeisel en hun gedrag, zich uiten.
Beheerder Vogel lag vaak met de Chinezen in de clinch, dat wel eens erg hoog op liep.
Daarom werd beheerder Vogel vervangen door aalmoezenier van Deth , die algauw
de empathie van deze Chinezen wist te vergaren.

Nadat de Chinezen in 1944 voortijdig gevlucht waren tijdens de geallieerde invasie
en werd het kamp gebruikt als veldhospitaal tijdens de slag om Venray en Overloon.

Direct na de oorlog werd het Rijkswerkkamp een opleidingscentrum voor rekruten,
die naar Nederlands- Indië werden gestuurd.

2wo – 2.

Loopgraven.

In iedere oorlog kan men loopgraven terugvinden.
Een duidelijk voorbeeld is de 1e Wereldoorlog, 1914-1918, waarin Nederland
neutraal wist te blijven.
Echter in Ieper en Duynkerke, België, weten hierover mee te praten.
Het werd ook niet voor niets de “Loopgraven oorlog” genoemd.
Ook bij de realisatie van het verdedigingslijn “Peelraamstelling” in 1936-1940,
mobilisatietijd, waarbij het Defensiekanaal als Koordekanaal een barrière moest
vormen tegen Nazi-Deutschland.
Deze verdedigingslinie liep van Mill tot Griendtsveen en had een lengte van 40 km.
Het ontgraven van dit kanaal gebeurde waar het kon machinaal.
De rest werd door werklozen in handkracht gedaan.

Ook in de Jodenpeel zijn destijds loopgraven gegraven ter ondersteuning
(bescherming) van soldaten en burgers.
De wanden van zo’n loopgraaf was met hout opgetrokken om inzakken van
de loopgraaf tegen te gaan.

Restanten van deze loopgraven zijn nog te zien aan de weg Hazenhutsedijk.

2wo - 3.

Met de bouw van Bazi-radarstation werd al snel na de inval van Nazi-Duitsland
op 10 mei 1940 in Nederland begonnen (1941-1942).
Het werd gebouwd in de Jodenpeel, met radars, zoeklichten, generatoren,
Y-pijlers en barakken. Het terrein werd afgebakend met ijzeren puntdraad
met palen.
De in- en uitgangen waren voorzien van een slagboom met een bewakingspost.
Menig gezin kwam hierdoor “op Duits grondgebied te liggen”

Een van die gezinnen was familie Driek Logtens, die pal aan de
Hazenhutsedijk nr 13 woonde, precies tegenover de barakken van Bazi-radarstation.
Ook bij Driek was een slagboom met versperring geplaatst. Vanuit zijn woning heeft het gezin Logtens veel kunnen waarnemen.
Gelukkig waren de contacten van de Duitse bezetter met de plaatselijke bevolking vreedzaam en gemoedelijk.

Vanaf het treinstation te Oostrum werden de Duitse mannelijke en vrouwelijke soldaten
door Driek met paard en kar naar de Jodenpeel gebracht.

De radars en zoeklichten speurde het luchtruim af om geallieerde vliegtuigen te traceren
en deze uit de lucht te halen door Flak-afweergeschut en Duitse jagers vanuit vliegveld nabij Venlo.
Dit radarstation zou op 17 september 1944, vooraf operatie Market Garden van start zou gaan, door de geallieerde gebombardeerd worden.
Echter door een navigatiefout en/of slecht weer, werden de 64 splinterbommen verkeert
afgeworpen en kwamen nabij de families Voermans en Gelden terecht.
Hierbij vielen diverse dodelijke en gewonden burgerlijke slachtoffers.

De Duitsers wisten van de komst van de geallieerde en hebben hier vooraf zelf hun radarstation verwoest en het hazenpad gekozen.

2wo – 4.

Monument gevallen oorlogsslachtoffers.

Dit monument geeft weer in welke omstandigheden de plaatselijke bevolking zich
bevond alsmede de omstandigheden waarin de geallieerden en de Duitse bezetter
in verzuild zijn geraakt, tijdens of direct na de oorlog, op Rips grondgebied.

2wo – 5.

Lancaster-crash bij boerderij “Gertruda Hoeve” van de familie Maurits Ypma,
aan de Burgemeester Wijtvlietlaan 4,op 21 februari 1945.

Deze Lancaster bommenwerper had deelgenomen aan een bombardement-offensief
boven het Duits Ruhrgebied en werd op de terugvlucht boven de Peel aangeschoten.
Met de crew van 8 personen aan boord, verloor het toestel zijn staart en was onbestuurbaar geworden.
Ongecontroleerd kwam het met een razende snelheid naar de grond.
Het neergestorte vliegtuig lag brandend nabij boerderij “Gertrude Hoeve”.
Hierbij kwamen alle bemanningsleden om het leven, behalve Australiër Edward (Eddie) Hansen.
Hij wist op tijd het vliegtuig met z’n parachute te verlaten en kwam versuft op de grond neer.

Enkele dagen zwierf Eddie rond omdat hij niet wist waar hij was en werd uiteindelijk in Gemert door een passant ontdekt.

Eddie werd naar boerderij van de familie Fleuren aan de Dr. de Quayweg gebracht waar hij onderdak en verzorging kreeg.
Hij wist na verzorging via de “Pilotenlijnen” Engeland weer te bereiken.

Tijdens de ceremonie op 2 februari 2011 werd bij boerderij “Gertruda Hoeve” deze crash herdacht in bij zijn van Engelse nabestaanden en velen belangstellenden.
Tevens werd Burgemeester Wim Wijtvliet  van de gemeente Bakel en Milheeze
 geëerd voor zijn heldendaden tijdens de 2e Wereldoorlog.

2W0 – 6.

Radars van Bazi-radarstion in de Jodenpeel 1941-1944.

Het radarstation kende 2 soorten radars die  verspreidt stonden opgesteld,
over de toe geëigende grond door de Duitse bezetter.
Het betreft de Freya-radar die in staat was vijandelijke vliegtuigen te detecteren.
Staande op een groot voetstuk met daarop een raamwerk.
Deze radar was al zo krachtig dat het vliegtuigen kon waarnemen op zo’n 50 km afstand.

Het Würzburg Riese radar was in staat om vijandelijke gedetecteerde vliegtuigen
te volgen en had een vorm van een verticale staande schotel.

 Deze radars functioneerde op stroom via generatoren die in diverse huisjes stonden
en alle apparatuur van zowel huiselijk- als bedrijfsmatig doel voorzag .
Alle informatie die van deze radars gaven werden door het Duitse grondpersoneel
verwerkt en op waarde geschat om hiermee een passende antwoord (reactie) te kunnen
geven op wat eraan zat te komen, de vijand.
Om deze radars te ondersteunen werden er ook zoeklichten geplaatst, die in de avond- en nachtelijke uren probeerden de geallieerde vliegtuigen in hun lichtbundels te krijgen.
Eenmaal in deze lichtbundel te geraken, werd het vliegtuig door Flak-afweergeschut
en Duitse nachtjagers onder vuur genomen, wat meestal het einde betekende.